Leki

Warfaryna – wszystko, co powinieneś o niej wiedzieć.

Warfaryna to lek o działaniu przeciwzakrzepowym. Zaliczana jest ona do grupy tak zwanych antagonistów witaminy K. Lek ten stanowi pochodną kumarynową i jest stosowany doustnie. Lekarze przepisują warfarynę pacjentom, którzy zmagają się m.in. z zakrzepicą żył głębokich, a także w profilaktycznym zapobieganiu powtórnemu zawałowi mięśnia sercowego czy udaru mózgu. Jaki jest mechanizm działania warfaryny? Jakie są wskazania, przeciwwskazania i dawkowanie leku? Na jakie możliwe interakcje należy zwrócić uwagę? Odpowiadamy na wszystkie pytania – zapraszamy do lektury.

 

Warfaryna – działanie leku.

Warfaryna jest lekiem przeciwzakrzepowym – powoduje więc obniżenie gęstości krwi. Dzieje się tak na skutek blokowania przez warfarynę przekształcania witaminy K do jej zredukowanej formy. Warfaryna poprzez wspomniane hamowanie redukcji i działania witaminy K, jest w stanie zahamować powstawanie czynników krzepnięcia w przedziale 30–50%. Jednocześnie zmniejsza ich aktywność biologiczną.

Pełne działanie leku warfaryny można odnotować już w przeciągu 2–7 dni od rozpoczęcia stosowania.

 

Warfaryna – wskazania do stosowania.

Warfarynę przepisuje się zarówno w celach profilaktycznych, jak i leczniczych. Wskazań do stosowania warfaryny jest co najmniej kilka. Do najważniejszych należą:

– choroba zakrzepowo-zatorowa,

– zatorowość płucna,

– zakrzepica żył głębokich,

– zapobieganie pojawieniu się powtórnego zawału mięśnia sercowego lub udaru.

Lekarze zalecają stosowanie warfaryny również po zawale z migotaniem przedsionków, a także przy patologii zastawek serca, w celu zapobiegania powikłaniom zakrzepowo-zatorowym.

 

Warfaryna – interakcje i dawkowanie.

Niezwykle ważną informacją jest fakt, że warfaryna wiąże się z albuminami, podlega metabolizmowi wątrobowemu, wydalana jest moczem. Wchodzi w interakcje z wieloma lekami i substancjami spożywczymi, które mogą osłabiać lub nasilać jej działanie. Dlatego tak istotne jest, aby poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach przed rozpoczęciem kuracji warfaryną.

Wśród leków, z którymi nie należy łączyć warfaryny wymienia się zwłaszcza:

  • heparynę drobnocząsteczkową,
  • niesteroidowe leki przeciwzapalne,
  • statyny,
  • amiodaron,
  • metronidazol,
  • spironolakton,
  • niektóre antybiotyki.

 

Jeżeli chodzi o dawkowanie warfaryny, to ustala się je indywidualnie, przy pomocy specjalistycznych programów komputerowych. Wśród czynników, które mają wpływ na dawkę leku wymienia się m.in. wiek pacjenta, choroby współistniejące, zażywane leki czy metabolizm leku warfaryny.

Okazuje się bowiem, że największy wpływ na labilność dawki warfaryny mają zmiany polimorficzne w genach. Osoby o określonym genotypie mogą charakteryzować się zwiększoną lub zmniejszoną wrażliwością na warfarynę. Dlatego przed wizytą u lekarza specjalisty warto wykonać analizę predyspozycji genetycznych, aby upewnić się, czy nie jesteśmy predysponowani do zwiększonej/zmniejszonej wrażliwości na warfarynę.

Następnie, już od początku przyjmowania warfaryny konieczne jest monitorowanie skuteczności leczenia za pomocą tzw. współczynnika INR. Im wartość wskaźnika jest wyższa, tym krew jest rzadsza, a czas krzepnięcia dłuższy. Badanie INR pozwala więc określić stan układu krzepnięcia, a także sprawdzić skuteczność działania kuracji warfaryną.

 

Przedawkowanie warfaryny.

Warfarynę można przedawkować, dlatego tak ważne jest, aby lek przyjmować ściśle z ustalonymi przez lekarza zaleceniami. Potencjalnie toksyczna dawka u dzieci to 0,5 mg/kg, u dorosłych to 6-15 mg/kg. Zatrucia spowodowane zbyt dużymi dawkami przyjętej warfaryny mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, m.in. do krwawych wymiotów, krwioplucia, wybroczyn, a nawet krwotoków wewnątrzczaszkowych czy wstrząsu krwotocznego.

 

 

Choć warfaryna stosowana jest w medycynie dość często, niezwykle ważne jest, aby przestrzegać ustalonej dla siebie dawki. Ten doustny środek przeciwzakrzepowy, przyjmowany niezgodnie z zaleceniami może doprowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji. Warto więc jeszcze przed rozpoczęciem leczenia i badania współczynnika INR, wykonać prosty Raport Genetyczny Ogen, aby ocenić nasze predyspozycje genetyczne do wrażliwości na warfarynę. 

 

 

Tagged , ,